Bitkiler hastalığı iyileştirmede en etkili Ayurvedik yaklaşımı temsil eder. Etkileri taze olduklarında daha güçlüdür, ancak kaynatma, infüzyon, çay, toz ve hap olarak da kullanılabilirler.
Haplar en az güce sahiptir, ancak güçlerini en uzun süre korurlar. Aşağıda, bugün Amerika’da bulunan en yaygın kullanılan Ayurvedik bitkilerden bazıları bulunmaktadır. Otlar hangi dosha’yı azaltdıklarına ve artırdıklarına göre sınıflandırılır. Aynı bitki bir dosha tipi için iyi gelirken, başka bir dosha için iyi gelmeyebilir. Örneğin, bir Vata insanına zencefil, sıcak bir bitki olarak yardım edecek, ancak kuru, acı bir bitki olan goldenseal zarar verebilecektir. Ayurvedik paradigmasının bu kadar olağanüstü olmasının bir başka nedeni de budur. Ayurveda’nın bu kişiselleştirici yönü diğer tüm iyileştirme sistemlerine entegre edilebilir.
Burada bazı Batı bitkilerini Ayvedveda çerçevesine göre sınıflandırarak bunun bir örneğini göreceğiz. Ayurveda bitkileri, enerjilerine veya “enerjiklerine” göre kullanır. Daha önceki bölümde beslenme kapsamında ele alınan aynı beş benzersiz sınıflandırma bitkiler için de geçerlidir. Her bitkinin kendi terapötik etkileri vardır. 1. İlk tat; 2. Element; 3. Sıcak veya soğuk etkisi; 4. Sindirim sonrası etki; 5. Özel özellikler.
Altı Tat
Ayurveda’ya göre, tüm yiyecekler ve sıvılar altı tat içerir: tatlı, tuzlu, ekşi, keskin, acı, büzücü veya kombinasyonlar.
Önceki bölümde tartışıldığı gibi, altı tadın her biri her bir dosha’yı arttırır veya azaltır. İncelemek için;
Tatlı: Vata ve Pitta’yı azaltır ve Kapha’yı artırır;
Ekşi: Vata’yı azaltır ve Pitta ve Kapha’yı artırır;
Tuzlu: Vata’yı azaltır ve Pitta ve Kapha’yı artırır;
Keskin: Kapha’yı azaltır ve Pitta ve Vata’yı artırır;
Acı: Pitta ve Kapha’yı azaltır ve Vata’yı artırır;
Buruşuk: Pitta ve Kapha azaltıyor ve Vata’yı arttırıyor.